Wielu grzybiarzy wracając z udanego grzybobrania, zastanawia się, jak najlepiej zakonserwować swoje zbiory na zimę. Jednym z częściej zbieranych gatunków jest borowik ceglastopory, który ceniony jest za wyjątkowy smak i aromat. Zobacz, czy suszenie borowika ceglastoporego to dobry sposób na przechowywanie i jak zrobić to krok po kroku!
Czy można suszyć borowika ceglastoporego?
Borowika ceglastoporego można suszyć i jest to jedna z najczęściej wybieranych metod jego przechowywania. Ten grzyb jadalny, znany również jako ceglak czy czerwononóżka, dzięki swojej zwartej strukturze dobrze znosi proces suszenia. Co więcej, po wysuszeniu borowik ceglastopory zachowuje walory smakowe i aromat, które sprawiają, że jest ceniony w zupach grzybowych czy sosach.
Warto jednak pamiętać, że borowik ceglastopory występuje w polskich lasach iglastych i liściastych, a podczas grzybobrania można go łatwo pomylić z innymi grzybami, np. z borowikiem szatańskim, który jest silnie trujący. Dlatego przed włożeniem do suszenia należy dokładnie rozpoznać borowika ceglastoporego, zwracając uwagę na czerwony trzon, siniejący miąższ i charakterystyczny zamszowy kapelusz. Dzięki temu unikniesz ryzyka i będziesz mieć pewność, że do suszenia trafiają wyłącznie bezpieczne okazy.
Jak przygotować borowika do suszenia?
Borowika ceglastoporego trzeba oczyścić i pokroić w odpowiedni sposób, aby suszenie było skuteczne i bezpieczne. Dzięki temu susz zachowa smak i aromat, a grzyby będą trwałe.
- Usuń resztki ziemi, liści i igliwia przy pomocy pędzelka lub nożyka. Unikaj mycia grzyba w wodzie, bo chłonie wilgoć.
- Odetnij końcówkę trzonu i sprawdź miąższ borowika ceglastoporego, aby upewnić się, że nie jest uszkodzony.
- Większe grzyby pokrój na cienkie plastry, co przyspieszy proces suszenia i ułatwi przechowywanie.
- Młode okazy wystarczy przekroić na pół, dzięki czemu zachowają naturalny kształt.
- U starszych owocników usuń część trzonu i porów, które mogą mieć gorzki smak.
Tak przygotowany borowik ceglastopory nadaje się do dalszej obróbki – niezależnie od tego, czy wybierzesz suszenie w piekarniku, na sitach czy w suszarce do grzybów.
Jakie są sposoby suszenia borowika ceglastoporego?
Borowika ceglastoporego można suszyć w piekarniku, suszarce do grzybów lub w warunkach naturalnych. Każda z metod ma swoje zalety i pozwala zachować smak i aromat tego grzyba jadalnego.
W suszarce do grzybów borowik ceglastopory wysycha równomiernie i szybko. Wystarczy ustawić temperaturę na 40–50°C i zostawić grzyby na kilka godzin. To najwygodniejszy sposób, szczególnie przy większych zbiorach. W piekarniku należy rozłożyć plastry na blaszce i suszyć przy uchylonych drzwiczkach, również w temperaturze do 50°C. Proces trwa zwykle kilka godzin, a dla lepszego efektu warto przewracać kawałki.
Możliwe jest także suszenie naturalne – na sitach, w przewiewnym miejscu i bez bezpośredniego słońca. To metoda wolniejsza, ale tradycyjna, dzięki której borowiki świetnie nadają się do przechowywania zimą. Niezależnie od wybranej metody trzeba pamiętać, że dobrze wysuszone kawałki są lekkie, kruche i nie wydzielają wilgoci przy dotknięciu.
Jak przechowywać suszonego borowika ceglastoporego, aby zachował trwałość?
Suszonego borowika ceglastoporego należy przechowywać w szczelnym opakowaniu, w suchym i ciemnym miejscu. Dzięki temu grzyb nie straci aromatu ani właściwości odżywczych, a także będzie bezpieczny do spożycia nawet przez kilka miesięcy.
Najlepiej sprawdzają się szklane słoiki z uszczelką lub metalowe puszki, które chronią przed wilgocią i dostępem owadów. Dobrą metodą jest także pakowanie próżniowe, które wydłuża trwałość i zachowuje smak i aromat borowika ceglastoporego. Warto pamiętać, że źle wysuszony lub źle przechowywany susz może ulec uszkodzeniu i spleśnieć, dlatego należy regularnie sprawdzać jego stan.
Oprócz tego dobrze jest przechowywać suszone grzyby w małych porcjach, aby otwierając opakowanie nie narażać całej zawartości na działanie powietrza i wilgoci. Dzięki temu borowiki ceglastopore świetnie sprawdzą się zimą do przygotowania sosów, zup i innych dań.
Najważniejsze informacje z poradnika
- Borowika ceglastoporego można suszyć i jest to skuteczny sposób na przechowywanie go przez wiele miesięcy.
- Przed suszeniem grzyby należy dokładnie oczyścić, odciąć końcówki trzonu i sprawdzić, czy miąższ nie jest uszkodzony.
- Większe okazy warto pokroić na plastry, a młode borowiki wystarczy przekroić na pół.
- Suszenie najlepiej prowadzić w suszarce do grzybów lub piekarniku w temperaturze 40–50°C przy uchylonych drzwiczkach.
- Możliwe jest także suszenie naturalne w przewiewnym miejscu, z dala od bezpośredniego słońca.
- Dobrze wysuszone kawałki są kruche, lekkie i suche w dotyku, co świadczy o ich gotowości do przechowywania.
- Suszony borowik ceglastopory zachowuje wyjątkowy smak i aromat, które wzmacniają się w trakcie obróbki termicznej.
- Nadaje się do przygotowania sosu grzybowego, zupy grzybowej czy jako dodatek do marynowania i duszenia.
- Najlepiej przechowywać suszone grzyby w szczelnych słoikach, metalowych puszkach lub w próżniowych opakowaniach.
- Należy unikać przechowywania w foliowych torebkach oraz w miejscach narażonych na wilgoć i światło.
- Doświadczony grzybiarz doceni borowika ceglastoporego za trwałość i walory smakowe, które czynią go jednym z cenniejszych grzybów w polskich lasach.
- Najczęstsze błędy to suszenie w zbyt wysokiej temperaturze, mycie grzybów w wodzie oraz niedokładne oczyszczenie owocników.
FAQ – Najczęściej zadawane pytania
Tak, borowik ceglastopory można suszyć razem z innymi grzybami jadalnymi, jeśli wszystkie są odpowiednio oczyszczone i pokrojone. Warto jednak pamiętać, że niektóre gatunki schną szybciej, a inne wolniej. Dlatego najlepiej rozkładać je na osobnych tackach i kontrolować stopień wysuszenia każdego rodzaju. Dzięki temu unikniesz przesuszenia lub niedosuszenia poszczególnych grzybów.
Borowik ceglastopory w piekarniku suszy się zazwyczaj od 4 do 6 godzin w temperaturze 40–50°C. Czas może się wydłużyć, jeśli kawałki są grubsze lub w piekarniku suszonych jest wiele grzybów jednocześnie. Ważne jest uchylenie drzwiczek, aby para wodna mogła swobodnie uchodzić. Ostatecznie najlepiej sprawdzić stan grzybów dotykiem – powinny być lekkie, kruche i całkowicie suche.
Tak, borowik ceglastopory po suszeniu nadal dostarcza błonnika, witamin z grupy B i składników mineralnych. Choć traci wodę, nie traci cennych składników, które wspierają organizm i wzbogacają smak dań.
Najlepiej wybierać młodych okazów z jędrnym kapeluszem i zdrowym, czerwonym trzonem. Miąższ powinien być jasny i pozbawiony śladów owadów. Dzięki temu masz pewność, że grzyb nadaje się do suszenia i będzie trwały.
Tak, łatwo pomylić go z borowikiem szatańskim, który jest silnie trujący i nie nadaje się do spożycia. Różnicą jest kolor kapelusza i trzonu – borowik szatański ma jaśniejszy kapelusz i grubszy, jaśniejszy trzon. Co więcej, borowik ceglastopory sinieje po uszkodzeniu, a ta cecha pomaga odróżnić go od szatańskiego.
Tak, suszony borowik ceglastopory doskonale nadaje się do przygotowania aromatycznej zupy grzybowej. Wystarczy namoczyć go w wodzie lub bulionie przed gotowaniem, aby odzyskał miękkość i smak. Dzięki temu potrawa nabiera głębokiego aromatu i charakteru.
Tak, borowik ceglastopory można zamrozić, jeśli nie chcesz go suszyć. Przed włożeniem do zamrażarki najlepiej oczyścić grzyby, pokroić na kawałki i blanszować przez kilka minut. Mrożenie sprawia, że zachowują smak i aromat, ale zajmują więcej miejsca niż susz.